Hace unos años en un frío invierno alemán, mientras me dirigía pisando nieve a la facultad, una señora que tendría unas sesenta primaveras a sus espaldas pasó a mi lado en bicicleta, con su gorro, guantes y abrigo; sin conjuntar como buena alemana. Era una bici con peso, bien cuidada y equipada con los guardabarros de rigor; una bici deslizándose sobre la nieve fresca al ritmo de unas piernas fuertes y jubiladas….
Ha sido una imagen que se me ha quedado grabada a nieve en la memoria. Una imagen que me ayuda a coger la bicicleta en días como hoy, en los que tengo miedo de sintonizar la radio para que las predicciones de Euskalmet no me asusten; y me inciten a pecar y coger un autobús.
Sólo tengo que pensar un poco en el viento (lluvia, nieve, granizo…) en la cara, el paisaje y los momentos de tranquilidad, espera y reflexión que me ofrece este viaje diario en bicicleta para calzarme el pantalón impermeable y empezar a pedalear!
Hoy además os dejo un pequeño vídeo sacado con mi Olympus C-315 (¿a que suena bien? 🙂 ) mientras iba en bici al trabajo. ¡Disfruten de un paseo en bici por la Concha desde vuestras acogedoras casas, que yo todavía estoy con los dedos congelados!!
Categorías:Personal
Izaro
Hementxe ere aurki nazakezu! => https://pleroma.libretux.com/izaro
Aquí puedes ver sobre lo que suelo hablar y podemos interactuar => https://pleroma.libretux.com/izaro
Llevas ruedas de invierno? 😀
Me gustaMe gusta
😀
Son ruedas de “entretiempo”… pero un día de estos compro unas cadenas!
Me gustaMe gusta
Ni Gasteizen ere egunero bizikletaz!! Euri, elur edo datorrena datorrela!! 😀
Me gustaMe gusta
Kaixo Irati!
🙂 Pozten naiz Bizikletazale amorratu zarela jakiteaz! Gasteizerako beharko dituzu kateak, ezta? Ondo izan!
Me gustaMe gusta
Te has recuperado ya, Izaro? Me ha encantado…Muxu bat Bilbotik
Me gustaMe gusta
Kaixo Gorane!
Pues si, ya me he recuperado! Estoy ya otra vez en marcha, hoy me he puesto unos guentes de lana, para que me cubran los dedos… 😉
Zer moduz Bilbo aldetik?
Agurtu ihobeko lankideak nire partez!
Ondo izan!
Me gustaMe gusta
Izaro,
No se yo si eso de la foto no son palomitas!! de las que os sobraron del zinemaldi. jeje
Me gustaMe gusta
Iepa Iban!:)
No son palomitas, no… en Donostia nos gusta el cine clásico, sin palomitas ni ruiditos de pajitas!
Un frío del carajo es lo que hacía!
Me gustaMe gusta
Querido hijo, hablando con tu padre hemos pensado: que debes poner la capota de vez en cuando al descapotable. No seas tan chulito, tanto tiempo en Bilbo se te ha pegado algo.
Me gustaMe gusta
Hola madre,
Me alegro de que leas mis posts, en cuanto pueda me compro una capota y se la añado sin falta a la bici! 😉
Me gustaMe gusta
Hola Izaro,
Tu artículo me recuerda que cuando fui a Filandia en enero del 2008…5 años ya…madre mía….había como cariles bici (tb para peatones) nevados evidentemente en las afueras de Joansu (perdón por la ortografía, para los interesado está en Carelia del Norte, cerca de Rusia y tiene una Universidad buen en “Forestry”), pues se véia además de a unos esquiadores a fondo (iban a así al trabajo), a ciclistas bien equipados, se veía a abuelitas que tenían con típico carro para la compra equipados con pequeños esquis en vez de rueditas. Genila!!! Y en nuestras latitudes, a la mínima nos encontramos un pretexto para decir que nos podemos andar en bici (y aquí es recurrente como allí la nieve). Ahora, es verdad que, sí una cosa estaría bien (en primavera o verano), tener duchitas en las empresas por si hemos llegado em bici haciendo la carrera jajaja
Un abrazo Izar y enhorabuena por tu blog!
Katixa
Me gustaMe gusta
Hola Katixa!
Pues es verdad, aquí a la mínima buscamos cualquier excusa para no andar en bici, y mira que el clima es bueno si lo comparamos con otros lugares…
El tema de las duchas no es mala idea, pero una vez que coges el ritmo no se suda tanto en la bici, no te creas. A no se que justo antes de llegar a tu destino tengas una buena cuesta se lleva bien!
Y si te quieres cambiar de ropa siempre tienes unos baños a mano.
Gracias por comentar!
P.D. Por cierto me acabo de terminar hoy los pastelitos que nos diste (los que tenían sabor a ron… cada día estaban más buenos! 😉 , cuando re-pruebe el vino te digo!)
Me gustaMe gusta